projekt przebudowy toalet w Pałacu Zamoyskich w Warszawie




Projekt konkursowy na przebudowę i modernizację toalet w siedzibie Stowarzyszenia Architektów Polskich przy ul. Foksal w Warszawie.
Autorzy: Agata Boszczyk, Nina (Grochowska) Olewińska, Paula Karbownik


hall


widok na hall z klatki schodowej


Toaleta damska - "teatr cieni" na piaskowanej szybie


toaleta męska - atrapy - drzwi "wbite" w ścianę odgradzające pisuary


rzuty


detal


Główną ideą przebudowy i adaptacji łazienek w Pałacu Zamoyskich było nawiązanie do hasła „pałac” i przetworzenie go w nowoczesny sposób przez wykorzystanie złudzeń optycznych.
Tworzą je rozmaite układy czarno-białej ceramiki, luster, zmiennej faktury oraz zastosowanie jako przegrody ściany ze szkła piaskowanego. Interakcję osób znajdujących się w toalecie damskiej i męskiej zapewnia stworzony przez matową szybę swoisty „teatr światła i cienia”. Wrażenia są potęgowane przez zwielokrotnianie drzwi, które często są tylko atrapami – elemantami scenografii. W przedsionku znajdują się szklane blaty z umywalkami podtrzymywane przez 3 fioletowe sześciany w tym jeden sześcian „niespodzianka” - można do niego zajrzeć i zobaczyć na dnie własne odbicie w lustrze. Pomieszczenia toalet wyłożone są czaro-białą szachownicą płytek. Rytm czarno-białej glazury zakłóca ciężki ”kamienny” prostopadłościan z miskami ustępowymi w środku. W toalecie męskiej kolejne zaskoczenie – drzwi „wbite” w ścianę tworzą przegrody dla pisuarów.

Napięcie zmienia się podczas przechodzenia przez poszczególne pomieszczenia – od statecznego, eleganckiego hallu poprzez przedsionek z sześcianem „niespodzianką” i mocnym akcentem kolorystycznym (fiolet) aż po toaletę - najbardziej rozrzeźbioną z „kamiennym” prostopadłościanem, grą światło-cień na matowym szkle i drzwiami „wbitymi” w ścianę.

W projekcie zastosowano oszczędną kolorystykę. Zestawienie czerni i bieli z dwoma akcentami – mocnym kolorystycznym – fioletem oraz akcentem fakturowym – zestawienie polerowanych płytek z powłoką przypominającą naturalny kamień.

Autorkom zależało na stworzeniu miejsca, które niczym teatralna scenografia zaskakuje widza, wciąga go w przedstawienie i nie pozwala wyjść bez niezapomnianych wrażeń ;)